Trick or treat!!

TRICK OR TREAT! Heb ik altijd al eens willen schreeuwen als iemand de deur voor me opent… En vorige week dinsdag was het eindelijk zover: Halloween! Yay! M'n eerste pompoen "gecarved" en vermomd als gevaarlijke doch vriendelijke tijger ging ik, met een graad of -13, de straat op. Eigenlijk zijn we een beetje te oud om langs de deuren te gaan om om snoep te vragen, maar met de geldige smoes “het is voor de voedselbank” konden we lekker ongegeneerd onze zakken vullen met snoep. Het duurde niet lang voor we doorhadden dat we eerst onze handen op moesten houden voor chocolade, zuurgoed en chips, voordat we vertelden waar we eigenlijk voor kwamen: onbederfelijk voedsel voor de arme kids in Calgary. Anders geven ze ons namelijk geen snoep meer, en als je eenmaal bezig bent wil je maar één ding: méér snoep! Gelukkig waren de mensen in de enorme, prachtige, warme huizen erg gul… Ik voelde me helemaal een klein verwend kindje. Wel een heel koud kindje, dus de volgende dag gelijk naar het winkelcentrum gerend voor nieuwe laarzen met een bontje van binnen. Lelijk… duur… okay, maar warm!
Woensdag kreeg ik mijn Experimental Psycholinguistics midterm terug: 95%! Yay! En ik had voor datzelfde vak ook een artikelpresentatie: A+, nog meer yay! Kreeg zelfs 2 excellents (Ach Maud, ik mis je…;)). De volgende week was een wat gestresstere week aangezien ik weer twee tentamens had, maar dat is nu achter de rug en heb lekker tot en met dinsdag vrij. Tijd om weer te relaxen en misschien weer wat cultuur te snuiven. En woensdag was Lucy jarig, en vrijdag Tanis, dus ik heb toch nog wel wat gezellige feestjes gehad!
Wat minder gezellig is mijn geweldige roommate Rabi. Ik had in het begin geschreven dat ze wel gezellig was als ik haar sprak, maar dat werd steeds minder en sinds een anderhalve maand ben ik niet meer dan lucht voor d'r die af en toe in de weg staat en wat geluidjes maakt. Na de eerste twee weken werden de gesprekken vervangen door eens in de twee weken: "Het is jouw beurt om de badkamer schoon te maken", "Volgens mij moet jij de vuilins wegbrengen" en "Wil je even de stofzuiger van Tommy lenen?", maar nu kan zelfs dat er niet meer vanaf. Als ik haar op straat tegenkom gaat d'r kin de lucht in, een wenkbrauw omhoog, en kijkt ze toevallig de andere kant op, en hier in huis loopt ze regelrecht d'r kamer in en gooit de deur dicht... misschien speelt ze in een toneelstuk en oefent ze hier thuis op mij, zo lijkt het echt. Rudeness! Vraag me werkelijk af wat ik gezegd of gedaan heb om haar af te schrikken. Ach ik moet er wel om lachen, ik heb in ieder geval geen last van kletspraatjes als ik thuiskom! Lastig is alleen dat de enige thermostaat van het appartement in haar kamer hangt en het dus altijd een soort van sauna is hier binnen... (ze komt origineel uit Ghana en misschien is ze nog niet gewend aan het Canadese klimaat? Ze woont er immers pas een jaar of tien).
Goed, ik hoop dat het bij jullie ook nog allemaal soepeltjes verloopt; tentamens, verjaardagsfeestjes en Surinamedag geslaagd waren. Mij hoor je hier over een week of twee weer!

Liefs